اين چه نواست، وز کجا ميآيد؟
|
|
کاين نغمه به گوش آشنا ميآيد
|
يا رب چه غبار دلنشيني است که باز
|
|
بر لوح دل از خاطره ها ميآيد؟
|
اين کيست، که از قصه پر غصه او
|
|
غمهاي دگر، به انتها ميآيد؟
|
اين کيست، که بر پرده دل چنگ زند
|
|
کز شور غمش، دل به نوا ميآيد؟
|
اين کيست، که از شتاب چرخ عمرش
|
|
گرد غم و طوفان عزا ميآيد؟
|
اين کيست، که از شعار آزادي او
|
|
بر گوش مجاهدان، ندا ميآيد؟
|
اين کيست، که هر کس شنود نامش را
|
|
با چشم تر و نوحه سرا ميآيد؟
|
اين کيست، که هر جا گذرد، همچو بهار
|
|
بوي گل سرخ، از فضا ميآيد؟
|
اين کيست، که حج خويش، ناکرده تمام
|
|
لبيک به لب، به نينوا ميآيد؟
|
خون در دل عاشقان حق، ميجوشد
|
|
يک لاله عذار حق نما ميآيد
|
از شهر نبي، مسافري سرگردان
|
|
با قافله اش، به کربلا ميآيد
|
اين عاشق سرگشته، حسين است، حسين
|
|
کاينجا به مشيت خدا ميآيد
|
اين ذبح عظيم است، که از بيت خدا
|
|
با جمله عزيزان به منا ميآيد
|
اکبر به شتاب، از پي ثار الله
|
|
با قلب حسين، پا به پا ميآيد
|
قاسم که درين سفر بجاي حسن است
|
|
آيد به نظر که مجتبي ميآيد
|
عباس به پاس محمل خواهر خويش
|
|
چون سايه زينب، ز قفا ميآيد
|
گر جنگ و ستيز است، خدايا، در پيش
|
|
پس دختر زهرا به کجا ميآيد؟
|
کس نيست «حسانا» که بپرسد ز رباب:
|
|
با اصغر شش ماهه، چرا ميآيد؟
|